Αναπνευστικό Μοτίβο – Αναπνευστική Κινησιολογία

Αναπνοή

Η αναπνοή είναι μία από τις σημαντικότερες λειτουργίες του σώματος και είναι απαραίτητη διαδικασία για τη διατήρηση της ζωής εκτός της μήτρας.

Η αναπνοή περιλαμβάνει την εισπνοή, κατά την οποία εισέρχεται στους πνεύμονες αέρας πλούσιος σε οξυγόνο, και την εκπνοή, κατά την οποία εξέρχεται από τους πνεύμονες αέρας πλούσιος σε διοξείδιο του άνθρακα.

Στον άνθρωπο οι θρεπτικές ουσίες της τροφής απορροφώνται από το λεπτό έντερο. Με την κυκλοφορία του αίματος φτάνουν σε όλα τα κύτταρα του σώματος. Εκεί, ορισμένες από αυτές, όπως η γλυκόζη, διασπώνται και ελευθερώνονται ενέργεια και διοξείδιο του άνθρακα (κυτταρική αναπνοή). Για να γίνει αυτό, χρειάζεται, όπως γνωρίζουμε, οξυγόνο. Οι απαιτήσεις του οργανισμού σε ενέργεια είναι συνεχείς. Για τον λόγο αυτό η είσοδος οξυγόνου στα κύτταρα, αλλά και η απομάκρυνση διοξειδίου του άνθρακα πρέπει να είναι συνεχείς.

Μυϊκή διαδικασία της αναπνοής

Η είσοδος και η έξοδος του αέρα από τους πνεύμονες γίνεται με τη βοήθεια του διαφράγματος και των μεσοπλεύριων (πλευρικών) μυών. Το διάφραγμα είναι ένας θολωτός μυς που βρίσκεται κάτω από τους πνεύμονες και χωρίζει τη θωρακική από την κοιλιακή κοιλότητα.

Εισπνοή: Για να πραγματοποιηθεί η εισπνοή, συστέλλονται οι μεσοπλεύριοι μύες και το διάφραγμα. Με τη συστολή το διάφραγμα κατεβαίνει προς τα κάτω. Έτσι, αυξάνεται ο όγκος της θωρακικής κοιλότητας, προκαλώντας την είσοδο ατμοσφαιρικού αέρα στους πνεύμονες.

Εκπνοή: Οι μεσοπλεύριοι μύες και το διάφραγμα χαλαρώνουν, με αποτέλεσμα την επαναφορά της θωρακικής κοιλότητας στην αρχική της κατάσταση και επομένως τη μείωση του όγκου της. Έτσι, οι πνεύμονες συμπιέζονται και ο αέρας εξωθείται στο περιβάλλον.

Κινησιολογία της υγιής αναπνοής

Βασικό κομμάτι της κινησιολογίας της αναπνοής είναι η κίνηση του διαφράγματος.

Το διάφραγμα έχει δύο ρόλους

1. Εισπνοή
2. Σταθεροποίηση

Για την εισπνοή αναφέρθηκα πιο πάνω.

Όσον αφορά την σταθεροποίηση, κατά την εισπνοή οι κοιλιακοί μύες συσπόνται , κατεβάζουν τα πλευρά (7 εώς 10) προς τα κάτω και δημιουργούν τα σημεία σταθεροποίησης που χρησιμοποιεί το διάφραγμα για να συσπαθεί – ισιώσει. Το διάφραγμα αυξάνει την ενδοκοιλιακή πίεση στα τοιχώματα των κοιλιακών και στο πυελικό έδαφος. Οι κοιλιακοί μύες συσπώνται και διατηρούν την πίεση. Ο νευρολογικός συγχρονισμός των μυών και η μορφολογική πίεση της κοιλιακής χώρας αποτελούν το πρώτο σημείο σταθερότητας της πολυσύνθετης κινησιολογίας του ανθρωπίνου σώματος.

Χειροπράκτης Ευάγγελος Τσώνος